Αν το σμίξιμο του βουνού και της θάλασσας είναι ό,τι αναζητάς, σίγουρα θα την ερωτευθείς!
Κείμενο – Φωτογραφίες: Ιωάννα Παραβάλου (paravaloui@yahoo.gr)
Μαγευτικές παραλίες με κρυστάλλινα νερά, πεύκα που ξεκινούν από ψηλά και γλιστρούν ως τα κύματα, μια Χώρα – στολίδι και γραφικά χωριά συνθέτουν την ξεχωριστή Σκόπελο!
Ανάμεσα στη Σκιάθο και την Αλόννησο, ανήκει στις Β. Σποράδες και ξέρει καλά να μαγεύει τον ταξιδευτή που αναζητά αυτό το «ερωτικό σμίξιμο» του μπλε και του πράσινου.
Η φύση την προίκισε απλόχερα με χρυσαφένιες αμμουδιές με σμαραγδένια νερά, καταπράσινους όρμους, και πυκνά δάση με πεύκα που «λούζονται» στα κύματα!
Ωστόσο, για να ακουμπήσεις απαλά την «ψυχή» αυτού του νησιού, θα πρέπει να βγεις σεργιάνι στα ανηφορικά σοκάκια της Χώρας με τις κατάλευκες γειτονιές και τα παραδοσιακά σπίτια με τα λουλούδια στα παράθυρα, αλλά και τις 123 εκκλησιές ανάμεσά τους.
Να ανακαλύψεις στα δρομάκια της το σπίτι του Παύλου Νιρβάνα και να επισκεφθείς το «Παλιό Σκοπελίτικο Αρχοντικό», στην οικεία Βακράτσα. Να φθάσεις ψηλά στο Κάστρο για να απολαύσεις τον ανοιχτό ορίζοντα και το μπλε του ουρανού και της θάλασσας να γίνονται ένα!
Να επισκεφθείς το εργαστήριο αγγειοπλαστικής του Νίκου Ρόδιου, για να θαυμάσεις τις ιδιαίτερες δημιουργίες του.
Να κολυμπήσεις στις πανέμορφες παραλίες της με τα σμαραγδένια νερά, όπως ο Αγνώντας, ο Στάφυλος, η Μηλιά, το Καστάνι, ο Πάνορμος, το Λιμνονάρι και τόσες άλλες.
Να περπατήσεις στα φρεσκοασβεστωμένα σοκάκια της Γλώσσας και στα γραφικά δρομάκια του χωριού Παλαιό Κλήμα, για να αισθανθείς την αυθεντική, ανόθευτη παραδοσιακή ομορφιά αυτού του νησιού!
Να μείνεις εκστασιασμένος μπροστά στο βράχο με το εκκλησάκι του Άι Γιάννη στο Καστρί που μοιάζει ν’ «ανοίγει πανιά» για το πέλαγος και να ανεβείς ως την κορυφή του για να νιώσεις δέος μπροστά στην απεραντοσύνη του Αιγαίου!
Να επισκεφθείς τα αξιόλογα μοναστήρια της για να ανάψεις ένα κερί.
Να δοκιμάσεις ξανά και ξανά τις φανταστικές σκοπελίτικες τυρόπιτες και το τοπικό γλυκό δαμάσκηνο αυγάτο, για να μην ξεχάσεις ποτέ τη νοστιμιά τους!
Η Σκόπελος είναι νησί που αγαπιέται εύκολα. Αξίζει να την ανακαλύψουμε και να τη βιώσουμε με όλες τις αισθήσεις μας!
Βολτάροντας στη γραφική Χώρα
Την πρώτη μας γεύση από νησί την έχουμε μόλις το καράβι μπει στο λιμάνι. Η γραφική Χώρα σχηματίζεται αμφιθεατρικά γύρω από την προκυμαία. Σε καιρούς αλλοτινούς αποικήθηκε από τους Κρήτες το 1500 π.Χ., όταν το νησί αλλά και η πόλη της Σκοπέλου ονομάζονταν Πεπάρηθος. Ήταν μία από τις τρεις πόλεις του νησιού, μαζί με τον Πάνορμο και τη Σελινούντα (σημερινό Λουτράκι).
Βγαίνοντας σεργιάνι στις γειτονιές της Χώρας με τα ανηφορικά, φρεσκοασβεστωμένα δρομάκια, με τα πολλά σκαλιά και τις καμάρες, θαυμάζουμε την αρχιτεκτονική του παραδοσιακού οικισμού που έχει επηρεασμούς από τη Βόρειο Ελλάδα και το Πήλιο. Γύρω μας υψώνονται διώροφα ή τριώροφα σπίτια, μακεδονικού τύπου, με στέγες από σχιστόλιθο ή κεραμίδια. Προσέχουμε πόσο καλά φροντισμένα είναι τα παράθυρα των σπιτιών, στολισμένα με βασιλικούς ή γεράνια.
Ανάμεσα στα στενά
Ανάμεσα στα στενά ξεπροβάλλουν πολλές εκκλησιές. Εδώ βρίσκεται και το σπίτι όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια ο Παύλος Νιρβάνας. Στα δρομάκια της Χώρας βρίσκεται το Λαογραφικό Μουσείο.
Πήραμε μια καλή γεύση από την αίγλη μιας άλλης εποχής του νησιού… στο «Παλιό Σκοπελίτικο Αρχοντικό», στην οικία Βακράτσα, στη συνοικία του Αγίου Μιχαήλ, όπου κατοικούσαν πολλοί από τους άρχοντες της Χώρας. Το τριώροφο αρχοντικό κατοικήθηκε αδιάλειπτα από 1828 έως το 2001 και μας δίνει στοιχεία για την αρχιτεκτονική αντίληψη της εποχής εκείνης.
Στο τέρμα της παραλίας, πάνω στο βράχο, βρίσκεται το κατάλευκο εκκλησάκι της Παναγίτσας του Πύργου, με σχιστολιθικές πλάκες στη σκεπή του.
Σημαντικός ναός της Χώρας είναι ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ή Παναγίας Παπαμελετίου, κτίσμα του 17ου αιώνα. Στη βορειοδυτική πλευρά του είναι προσκολλημένο το παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων. Πιο ψηλά συναντάμε την παλιά εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Ο αρχαιότερος ναός είναι του Αγίου Αθανασίου (11ος αι.), που βρίσκεται κάτω από τα ερείπια του ενετικού κάστρου.
Μέχρι το Κάστρο
Φθάνοντας στην κορυφή του περήφανου Κάστρου, θα θαυμάσουμε την υπέροχη θέα προς το απέραντο γαλάζιο, τη Χώρα και το λιμάνι. Χτίστηκε πάνω στα θεμέλια της αρχαίας Πεπαρήθου. Μέσα στα τείχη του λειτουργεί το εστιατόριο – μεζεδοπωλείο του Γιώργου Ξηντάρη, που συνεχίζει τη μουσική παράδοση του ρεμπέτικου στο νησί.
Ανάμεσα στα δρομάκια της Χώρας θα δούμε και το ναό του Αγίου Μιχαήλ των Συννάδων, πέτρινη εκκλησία με ένθετα χρωματιστά πιάτα. Λίγο πιο ψηλά συναντάμε τον παλιό ναό του Χριστού. Πάνω από το Δημαρχείο της Σκοπέλου βρίσκεται η εκκλησία των Αγίων Πάντων, από τις παλαιότερες του νησιού.
*
-Ξεχωριστή εμπειρία αποτελεί η επίσκεψη στα εργαστήρια των παραδοσιακών καλλιτεχνών του νησιού, οι οποίοι δουλεύουν εδώ και χρόνια τον πηλό, το ξύλο, το γυαλί και το μέταλλο.
-Για να πάρουμε μια ανάσα από τις βόλτες μας στα δρομάκια της Χώρας θα σταματήσουμε στο μαγαζί του «Μιχάλη», για φρεσκοψημένη σκοπελίτικη τυρόπιτα και αφράτη μπουγάτσα.
-Κατηφορίζουμε πάλι στην παραλία και στο Δημοτικό Καφενείο που ίδρυσε ο δήμος Σκοπέλου, θα δούμε τις πιο γραφικές φυσιογνωμίες από Σκοπελίτες που έρχονται εδώ για να πιουν το καφεδάκι τους ή να παίξουν κανένα τάβλι.
-Η νυχτερινή ζωή του νησιού συγκεντρώνεται στη Χώρα και το λιμάνι της, με ατέλειωτες βόλτες στην παραλία και χάζι στα μαγαζιά, με δροσερά κοκτέιλ σε κάποιο μπαράκι του νησιού ή με κρασάκι και ρεμπέτικο τραγούδι στο Κάστρο.
-Για φαγητό θα επιλέξουμε και τα παραλιακά ουζερί ή τα ταβερνάκια που βρίσκονται χωμένα μέσα στα στενά κι έχουν τα τραπέζια τους απλωμένα στα καλντερίμια της Χώρας. Θα δοκιμάσουμε χοιρινό με ντόπια δαμάσκηνα, αστακομακαρονάδα, ριζότο με θαλασσινά και ολόφρεσκα ψάρια στη σχάρα ή στο τηγάνι. Δεν θα παραλείψουμε, επίσης, να απολαύσουμε και τα ντόπια γλυκά, όπως το δαμάσκηνο αυγάτο και μυγδαλάτο.
