Πώς λέμε Μπιτ Παζάρ; Αυτό είναι, το ‘ψειροπάζαρο’* κάπου εκεί, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης!
ΡΕΠΟΡΤΑΖ + ΦΩΤ.: ΝΤΕΠΥ ΧΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ (hiotopoulou@gmail.com)
Μπιτ Παζάρ, Αύγουστος 2017, Μπιτ Παζάρ 1928, Μπιτ Παζάρ, εδώ Θεσσαλονίκη, Οδός Τοσίτσας, κάπου μεταξύ Εγνατίας, Φιλίππου, Ολύμπου, Βενιζέλου.
«Τι είναι όλοι αυτοί;» ρωτώ, με σφίξιμο, το παλικάρι που ήρθε για παραγγελία. Μέρα μεσημέρι, στην πλατεία Μπιτ Παζάρ, στη Θεσσαλονίκη, ας πούμε, κοντά στο κέντρο, σε μια γειτονιά, λίγο πιο πάνω από το παλιό δημαρχείο της πόλης. Σε μια γειτονιά που, μεταξύ άλλων, είναι πασίγνωστη για τα παλιατζίδικά της. Μεταξύ άλλων, κρατήστε το, αυτό!
Πρωί στην πλατεία
Είναι λοιπόν, το παραεμπόριο, που πλήττει την περιοχή, τα τελευταία περίπου 4-5 χρόνια.
Η άλλη όψη του νομίσματος, είναι, αυτή που κάποιοι – και δεν είναι λίγοι- διατηρούν νόμιμα, καταστήματα – παλαιοπωλεία, επί της οδού Τοσίτσας.
Μέσα στην πλατεία, σ’ αυτήν την ιστορική και διατηρητέα πλατεία που ανήκει στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Προσφύγων Θεσσαλονίκης, το πρωί, η εικόνα είναι άκρως απογοητευτική… Τα λόγια είναι περιττά, το μόνο που μπορώ να πω, είναι, ότι ένιωσα, όπως πραγματικά νιώθω, όταν ταξιδεύω σε τριτοκοσμικές χώρες’ που και πάλι, σε κάποιες, τις εικόνες μπορεί και να τις χαρακτηρίσω πιο γραφικές!
Βράδυ στην πλατεία
Και όταν το φως της ημέρας ΄πέφτει’, αυτή, η πλατεία κυριολεκτικά μεταμορφώνεται! Μια πλατεία που σφύζει από ζωή, που σφύζει από νεολαία, από φοιτητές, που γεμίζουν καθημερινά, ασφυκτικά τα ταβερνάκια!
«Τώρα, είμαστε χαλαρά, και κάποια μαγαζιά είναι κλειστά το καλοκαίρι» μου λένε, άνθρωποι που εργάζονται στα ταβερνάκια της πλατείας. «Που να δεις, τι θα γίνεται σε κάνα μήνα» συμπληρώνουν!
Πρωί στην οδό Τοσίτσας
Τοσίτσα 1 στο ύψος της Φιλίππου, Τοσίτσα 18 στο ύψος της Ολύμπου. Ένας δρόμος, μια γειτονιά, περί τα 40 μαγαζιά, περί τα 40 παλιατζίδικα.
«Πώς πάει η κίνηση;» ρωτώ έναν καταστηματάρχη, που εκείνη την ώρα ακονίζει στο πεζοδρόμιο ένα παλιό αντικείμενο. «Χειρότερα, πεθαίνουμε» μου απαντάει, δίχως να σηκώνει παραπανίσια κουβέντα. Δεν έχει κι άδικο!
«Εδώ, πια, θα δεις, μόνο αργόσχολους, συνταξιούχους, ναρκομανείς, και αν δεις κάνα φυσιολογικό άνθρωπο, όλοι κοιτιόμαστε ανά μεταξύ μας, να δούμε που θα πάει» λένε στο debbiestravel.gr καταστηματάρχες των παλιατζίδικων επί της οδού Τοσίτσας.
Θέλουνε να κρατήσουν την ανωνυμία τους, γιατί όπως εξηγούν στο debbiestravel.gr, φοβούνται και δέχονται επιθέσεις στα καταστήματά τους, εάν πουν κάτι για το παράνομο εμπόριο και τους αλλοδαπούς που έχουν «κατασκηνώσει» στην πλατεία.
Μια πλατεία, την πλατεία Μπιτ Παζάρ, με τις 6 στοές’ 3 επί της οδού Τοσίτσας, 2 επί της οδού Ολύμπου και 1 επί της οδού Βενιζέλου.
Μια ιστορία, πολλές αναμνήσεις, πολλά ‘ταξίδια’ μέσα από τα παλιά, μικρό αντικείμενα που βρίσκει κανείς στα μαγαζάκια – παλαιοπωλεία του Μπιτ Παζάρ. Όχι, δεν θα το αποκαλέσω «Μοναστηράκι της Θεσσαλονίκης»’ το Μπιτ Παζάρ είναι από μόνο του ιστορία, όχι μία, πολλές ιστορίες’ και το κάθε αντικείμενο που θα βρεις στα παλιατζίδικα έχει τη δική του, μοναδική ιστορία. Αυτό λοιπόν είναι το Μπιτ Παζάρ της Θεσσαλονίκης!!!
Προστατεύστε το, γιατί είναι ιστορικό!!!!….
i
*ψειροπάζαρο «Μπιτ» στα τούρκικα σημαίνει ψείρα, και το παζάρι είχε ονομαστεί έτσι από τα ρούχα που πουλούσαν οι πρόσφυγες, τα οποία ήταν γεμάτα ψείρες. Στη συνέχεια, ο όρος «Μπιτ» μεταφράστηκε σε μικρό, από τα μικρό – αντικείμενα που πουλούσαν στα μαγαζιά τους οι έμποροι – μετανάστες.
-Μέσα στην πλατεία Μπιτ Παζάρ λειτουργούν ταβερνεία και καφέ μπαρ. Κάποτε τα μαγαζιά, που τώρα έχουν μετατραπεί σε ταβέρνες, λειτουργούσαν ως εργαστήρια.
