Από την Αστυπάλαια στη Μύκονο και από κει στο Νότιο Πήλιο και στον Ολυμπο. Πάμε όμως και στη Μονεμβασιά και στη Σκύρο! Ταξιδεύουμε στην Ελλάδα!
Κείμενο – φωτ.: Ντέπυ Χιωτοπούλου (hiotopoulou@gmail.com)
Αστυπάλαια
Η Αστυπάλαια είναι η γέφυρα ανάμεσα στα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες με σχήμα πεταλούδας. Η Χώρα της Αστυπάλαιας – ή Αστροπαλιά όπως τη λένε οι ντόπιοι- χτισμένη σε λόφο που εισχωρεί στη θάλασσα σχηματίζοντας δυο όρμους, το λιμάνι – Πέρα Γιαλό- και το Λιβάδι, ξεχωρίζει με τα όμορφα ασβεστωμένα δρομάκια της, και βεβαίως το Κάστρο που δεσπόζει στην κορυφή του λόφου. Εντός του Κάστρου και οι εκκλησίες της Ευαγγελίστριας και του Αγ. Γεωργίου. Ξεχωριστοί και οι ανεμόμυλοι της Χώρας ενώ τα δυο βασικά δρομάκια οδηγούν το ένα στη μονή της Παναγίας της Πορταΐτισσας, κάτω από το Κάστρο, και το άλλο στη Μεγάλη Παναγιά. Ξεχωριστό το πανηγύρι που γίνεται το Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία την Πορταΐτισσα.
Η Ανάληψη ή Μαλτεζάνα είναι παραθαλάσσιος οικισμός, το Λιβάδι απλώνεται σε εύφορη κοιλάδα, στον ομώνυμο όρμο, το Βαθύ είναι πολύ κλειστός όρμος.
Θα κολυμπήσετε στον Πέρα Γιαλό, στο Λιβάδι, στα Τζανάκια, στο Μουρά, στον Αγιο Κωνσταντίνο, μακρύτερα στις Βάτσες και τα Καμινάκια, από την άλλη πλευρά, στο Δεύτερο και Τρίτο Μαρμάρι, στο Στενό, στη Μαλτεζάνα, στον Σχοινώντα, στο Καρέκλι κ.α.
Μύκονος
Tο «νησί των ανέμων» είναι αγαπητό και προσφέρεται για ξένοιαστες διακοπές, βόλτες στα ασβεστωμένα δρομάκια της Χώρας, στους ανεμόμυλους της και στη Μικρή Βενετία με τα πολύχρωμα μπαλκόνια και τους ξύλινους εξώστες να κρέμονται πάνω από τη θάλασσα.
Μαγευτικές και οι παραλίες της Μυκόνου, σας προ(σ)καλούν για δροσιστικές βουτιές, ξέφρενα πάρτι, για να ‘σας δουν και να τους δείτε’, αλλά και για χαλαρές στιγμές. Διότι, στη Μύκονο, έχει παραλίες για όλα τα γούστα!
Και βεβαίως, είναι και η γειτονική Δήλος, το ιερό νησί των αρχαίων Ελλήνων, το σπουδαιότερο θρησκευτικό κέντρο στο Αιγαίο, όπου σύμφωνα με τη Μυθολογία η Λητώ γέννησε τον Απόλλωνα, το θεό του φωτός.
Νότιο Πήλιο
Το Νότιο Πήλιο είναι ιδανικός προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου και τα χωριά του συνδυάζουν άριστα τη θάλασσα και το βουνό, το γαλάζιο και το πράσινο. Ο δήμος Νοτίου Πηλίου αποτελείται από πέντε δημοτικές κοινότητες, των Μηλεών, των Αφετών, της Αργαλαστής, της Σηπιάδος και των Τρικέρων. Οι επιλογές για κολύμπι είναι αρκετές αφού άλλες παραλίες είναι στον Παγασητικό κόλπο και άλλες στο Αιγαίο.
Δημοφιλή χωριά είναι, μεταξύ άλλων, οι Μηλιές (28 χλμ. από Βόλο), η Βυζίτσα (2 χλμ. από Μηλιές) με τα αρχοντικά της, τα Καλά Νερά πολυσύχναστο παραθεριστικό κέντρο, η παραθαλάσσια Αφησσος, το κεφαλοχώρι η Αργαλαστή (40 χλμ. από Βόλο), ο Λαύκος με την απεριόριστη θέα στον Παγασητικό, η Μηλίνα, το Χόρτο μικρό ψαροχώρι, το δε Τρίκερι (85 χλμ. από Βόλο) βρίσκεται στην κορυφή του νοτιότερου άκρου του Πηλίου.
Ολυμπος
Στο ψηλότερο βουνό της Ελλάδος με το ύψος της κορυφής του Μύτικα να αγγίζει τα 2.917 μ., Εθνικός Δρυμός, από το 1938, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Το βουνό διασχίζει το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 ενώ αγαπητές είναι οι διαδρομές που ξεκινούν από τις θέσεις «Πριόνια» και «Γκορτσιά» προς τα καταφύγια και τις αναβάσεις για τις κορυφές και το Οροπέδιο των Μουσών.
Στον Ολυμπο και το φαράγγι του ποταμού Ενιπέα, μήκους 10 χλμ. και το οποίο τροφοδοτείται από πηγή που αναβλύζει κοντά στη θέση «Πριόνια» στα 1.100 μ. Δυο χιλιόμετρα πριν τα «Πριόνια», είναι η παλιά μονή του Αγίου Διονυσίου του 16ου αιώνα ενώ η νέα μονή βρίσκεται λίγο έξω από το Λιτόχωρο στο δρόμο για τα «Πριόνια».
Μονεμβασιά
Η ονομασία της περιοχής προέρχεται από τα συνθετικά «μόνη» και «έμβαση», τη μια και μόνη είσοδο της Καστροπολιτείας. Η παλιά πόλη της Μονεμβασιάς βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Λακωνίας. Μπαίνοντας στην καστροπολιτεία αριστερά βρίσκεται το σπίτι του Μονεμβασίτη ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσου. Λιθόστρωτα καλντερίμια, παλιές εκκλησίες, το διατηρητέο κτίριο (τζαμί) με την αρχαιολογική συλλογή, ξενώνες και γραφικά μαγαζάκια και ταβερνάκια είναι το σκηνικό που θα συναντήσετε στη Μονεμβασιά.
Σκύρος
Το νοτιότερο νησί των βόρειων Σποράδων και το μεγαλύτερο του συμπλέγματος. Η Σκύρος έχει όμορφη Χώρα ενώ ελκυστικές είναι και οι παραλίες της. Νόστιμες γεύσεις, κεραμικά, ξυλόγλυπτα και κεντήματα, μουσεία, τα σκυριανά αλογάκια κ.ά. είναι μερικά από τα συν του νησιού.
Γεωλογικά η Σκύρος χωρίζεται σε δύο κομμάτια, το βόρειο, τη λεγόμενη Μερόη, το οποίο είναι πευκόφυτο και δασώδες και το νότιο, το λεγόμενο Βουνό, το οποίο είναι άνυδρο, ορεινό, πετρώδες και άγονο.
