Δύο μέρες στο πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, τη Χίο, πολύ λίγα προλαβαίνει κανείς να δει και να κάνει. Δύο μέρες γεμάτες διαδρομές τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα του νησιού, αξιοθέατα και γευσιγνωσία τοπικών λιχουδιών.
Κείμενο + φωτ.: Ντέπυ Χιωτοπούλου (hiotopoulou@gmail.com)
Προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο «Όμηρος» της Χίου, η μέρα είναι ηλιόλουστη, ο καιρός ζεστός και εμείς δεν έχουμε παρά να κατευθυνθούμε στον Κάμπο, με τα επιβλητικά αρχοντικά του, που κρύβονται πίσω από τους μαντρότοιχους με τη χαρακτηριστική θυμανιούσικη πέτρα, τα ευωδιαστά του περιβόλια με τα εσπεριδοειδή, τα στενά του δρομάκια, που αξίζει να τα γυρίσεις με ποδήλατο ακόμη και με τα πόδια.
Εκτός από τα ιδιόκτητα αρχοντικά του ο Κάμπος έχει λίγους ξενώνες, ένα μουσείο εσπεριδοειδών, όπου μαθαίνει κανείς την ιστορία του, αλλά και το σπουδαίο ρόλο των εσπεριδοειδών στην οικονομία του νησιού («Citrus – Άρωμα μνήμης», τηλ. 22710/ 31.513).
Στις αυλές των αρχοντικών ξεχωρίζουν τα επιβλητικά μαγγανοπήγαδα, που ανέβαζαν το νερό στην επιφάνεια, τα περιβόλια αλλά και οι ποικιλίες τριανταφυλλιών. Όσο για τα αρώματα που σκορπίζονται στον αέρα; Σίγουρα μας προκαλούν μια γλυκιά μέθη…!
Βόρεια της Χίου
Διασχίζουμε την προκυμαία της Χίου με τις καφετερίες τη μία πλάι στην άλλη, περνάμε από την πλατεία Βουνακίων και το Δημοτικό Κήπο και κατευθυνόμαστε προς το Βροντάδο, ο οποίος αποτελεί συνέχεια της πόλης.
Ο Βροντάδος φημίζεται για το πασχαλιάτικο έθιμο, το ρουκετοπόλεμο, όπου οι δύο ενορίες, η Παναγία Ερειθιανή και ο Αγιος Μάρκος, ανταλλάσσουν ρουκέτες δημιουργώντας εντυπωσιακό θέαμα.
Κάνουμε στάση στη θέση Δασκαλόπετρα, όπου βρίσκεται το ιερό της Κυβέλης που έχει συνδεθεί με τον Όμηρο και θεωρείται ως το σχολείο του ποιητή της Ιλιάδας και της Οδύσσειας.
Συνεχίζουμε για τη Νέα Μονή (17 χλμ. από τη Χίο), το σημαντικότερο βυζαντινό μνημείο του νησιού και ανακηρυγμένο από την Unesco ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Η Νέα Μονή έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στην ιστορία της Χίου, όπου επί 900 έτη είχε υπό την επίβλεψή της την οικονομική και πολιτιστική ζωή του νησιού. Εκεί έγινε το 1822 η μεγάλη σφαγή της Χίου, όπου οστά των σφαγιασθέντων υπάρχουν στο παρεκκλήσι της μονής (τηλ. 22710/ 79.391). Μια καλόγρια ζει στη Νέα Μονή κι ένας παπάς, ο πατήρ Διονύσιος. Αξίζει επίσης να επισκεφτείτε και το μικρό μουσείο, όπου εκτίθενται όσα σώθηκαν από τις αλλεπάλληλες καταστροφές (τηλ. 22710/ 79.370).
Η διαδρομή συνεχίζεται μέχρι τη Βολισσό, με το κάστρο της στην κορυφή του λόφου και το επιβλητικό κτίριο του γυμνασίου που εξακολουθεί στις μέρες μας να λειτουργεί ως σχολείο, από το νηπιαγωγείο ως το λύκειο, με 25 μαθητές. Η επίσκεψη στο μοναστήρι της Αγίας Μαρκέλλας (6 χλμ.) θεωρείται απαραίτητη, στη μνήμη της οποίας στις 22 Ιουλίου πραγματοποιείται πανηγύρι.
Στα καστροχώρια Ανάβατος και Αυγώνυμα
Η θέα του ήλιου την ώρα που βυθίζεται στα νερά του Αιγαίου μας συναρπάζει! Ο Ανάβατος ήταν κατοικημένος έως το 1822, χρονιά που έγινε η σφαγή της Χίου και οδήγησε στην εγκατάλειψη του χωριού. Στις μέρες μας λειτουργεί ένα ταβερνάκι στην είσοδο του χωριού ενώ μόνιμα ζει μία κάτοικος.
Όσο για τα Αυγώνυμα (17,5 χλμ. από τη Χίο), αυτά κατάφεραν και σώθηκαν από την εγκατάλειψη λόγω της τουριστικής ανάπτυξης. Στο γραφικό αυτό χωριό λειτουργούν καταλύματα σε αναπαλαιωμένα πέτρινα σπίτια, ενώ υπάρχουν δύο, τρία ταβερνάκια και καφέ.
Νότια της Χίου
Σε απόσταση 7 χλμ. από την πόλη της Χίου συναντούμε τον Καρφά, το δημοφιλέστερο τουριστικό θέρετρο για τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο Καρφάς κατακλύζεται από ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, μπαράκια, ταβερνούλες και εστιατόρια και η παραλία του έχει αμμουδιά και είναι ιδανική για οικογένειες και νέους.
Δίπλα στον Καρφά, η Αγία Ερμιόνη με το λιμανάκι της και αμέσως μετά ο Μέγας Λιμνιώνας, η Αγία Φωτιά, πιο κάτω ο Καταρράκτης, η Κώμη με beach bars, ιδανική για τη νεολαία, και στη συνέχεια ο Εμπορειός με τη δημοφιλή παραλία της Χίου Μαύρα Βόλια.
Συνεχίζουμε για τα Μαστιχοχώρια, εκεί όπου καλλιεργείται από την αρχαιότητα ο σχίνος ο μαστιχοφόρος που παράγει τη μοναδική λευκή χιώτικη μαστίχα. Μονάχα στο νότο καλλιεργείται η μαστίχα, η οποία έχει πάμπολλες χρήσεις στην αρωματοποιία, ποτοποιία, ζαχαροπλαστική, φαρμακευτική κ.ά.
Το πέρασμα από το Πυργί με τα «ξυστά» στις προσόψεις των σπιτιών του θεωρείται απαραίτητο, το ίδιο και από το σπήλαιο Συκιάς Ολύμπων (τηλ. 22710/ 44.830) και από κει στάση στα Μεστά, χωριό που κατοικείται από το Μεσαίωνα.
Εντυπωσιακή η εκκλησία του Ταξιάρχη, η μεγαλύτερη της Χίου, χτισμένη στη θέση που βρισκόταν κάποτε το φρούριο. Ο δε κεντρικός αμυντικός πύργος σώζεται ακόμη και σήμερα. Δαιδαλώδη δρομάκια με καλόγουστα μαγαζάκια με είδη λαϊκής τέχνης και τοπικά προϊόντα, σπίτια σαν φρούρια, όπου πολλές φορές ο χώρος μιας κατοικίας εισχωρεί στο χώρο της διπλανής, ενοικιαζόμενα σε αναπαλαιωμένα σπίτια καθώς και λίγα ταβερνάκια και καφέ είναι το σκηνικό στο χωριό – κάστρο που ακούει στο όνομα Μεστά.
Ο Βασίλης Μπάλλας θα μας οδηγήσει σε κοντινό χωράφι με μαστιχόδεντρα για να μας δείξει τον τρόπο παραγωγής της μαστίχας. Τον Ιούλιο ξεκινάει η καλλιέργεια της μαστίχας και διαρκεί έως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Εκτός όμως από την επίδειξη της καλλιέργειάς της, μας περιμένει και μια έκπληξη: ένα τραπέζι στρωμένο με ντόπιες λιχουδιές, παστελαριές και ελιές, γραβιέρα, άνυδρα τοματάκια, ζυμωτό ψωμί και μεστούσικο κρασί. Πίνω ένα στην υγειά σας!
