Ένα από τα πλέον δημοφιλέστερα ελληνικά νησιά, τόσο παγκοσμίως όσο και στην Ελλάδα, βάζει σιγά σιγά τα λιθαράκια του για την επανεκκίνηση, αφενός της καθημερινότητας του, αφετέρου της επανέναρξης του τουρισμού.
Η Ρόδος, πρωτεύουσα των Δωδεκανήσων, ήδη, τέτοια εποχή θα ‘βούλιαζε’ από τουρίστες’ αλλοδαπούς από όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, με τα τσάρτερ να προσγειώνονταν το ένα πίσω απ’ το άλλο. Τον Απρίλιο του 2019 στο αεροδρόμιο «Διαγόρας» καταγράφηκαν 102.683 διεθνείς αφίξεις και το Μάιο του 2019, 285.172 αφίξεις. Όσο για τον Ιούνιο του 2019, οι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις που καταγράφηκαν στον αερολιμένα της Ρόδου άγγιξαν τις 410.082.
Το 2020 έχει αλλαγές, έχει άλλη διάθεση και άλλες συμπεριφορές! Η Κλεοπάτρα Τσιτσιπά, που ζει, εδώ και αρκετά χρόνια στο νησί της Ρόδου, και αποτελεί μέλος της διοργάνωσης Roads to Rhodes Marathon, αγώνα τρεξίματος που διεξάγεται στο νησί εδώ και 6 συναπτά έτη, καταθέτει στο debbiestravel.gr την εμπειρία της, και φωτογραφίζει, κατά τη διάρκεια της καραντίνας αλλά και την -μετά κορονοϊό- εποχή. Το σήμερα δηλαδή…
Ας την παρακολουθήσουμε!
Εικόνες που έχουμε φιλτράρει και «χωνέψει»…
«Όταν η Ντέπυ μου ζήτησε να γράψω δυο λόγια για τη ζωή στη Ρόδο κατά τη διάρκεια της “Μεγάλης Καραντίνας”, η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη.
Ίσως επειδή λειτουργούσε το μυαλό σε κατάσταση “safe mode” και το μεγάλο μέλημα ήταν να διατηρήσω τη σωματική και ψυχική υγεία της οικογένειάς μας σε άριστη κατάσταση, βλέποντας τις εφιαλτικές εικόνες από την Ιταλία και την Ισπανία να κατακλύζουν την τηλεόραση και τα social media.
Τώρα που ο κίνδυνος από τον κορονοϊό μοιάζει να έχει απομακρυνθεί και η ζωή στην Ελλάδα έχει αρχίσει να επιστρέφει σε μια κανονικότητα -που βέβαια θυμίζει ελάχιστα εκείνη της προ κορονοϊού ζωής μας-, επιστρέφουν στο νου οι εικόνες που ζήσαμε κατά την περίοδο του lockdown. Ίσως επειδή 2,5 μήνες μετά, τις έχουμε φιλτράρει και «χωνέψει».
Η ζωή στη Ρόδο το Μάρτιο του 2020
Η ζωή στη Ρόδο την περίοδο του Μαρτίου προτού ο κορονοϊός εισβάλει στη ζωή μας, χαρακτηριζόταν από τη μεγάλη προετοιμασία για να υποδεχτεί τα εκατομμύρια τουριστών που απολάμβαναν κάθε χρόνο τις καλοκαιρινές διακοπές τους στο νησί. Άλλωστε, η Ρόδος αποτελεί μια από τις ναυαρχίδες του ελληνικού τουρισμού ενισχύοντας με δισεκατομμύρια ευρώ το ελληνικό ΑΕΠ.
Οι καταστηματάρχες και οι ξενοδόχοι έκαναν τις τελευταίες εργασίες προετοιμασίας των επιχειρήσεων τους, ενώ οι υπάλληλοι των τουριστικών επιχειρήσεων ανασκουμπώνονταν για να αρχίσουν την εργασία της σεζόν.
Οι πρώτες πτήσεις τσάρτερ αναμένονταν στα τέλη Μαρτίου, ενώ ένας μεγάλος αριθμός από κρουαζιερόπλοια θα είχαν αρχίσει να καταπλέουν λίγο νωρίτερα.
Η «Μετακίνηση 6»
Μια βόλτα στην πόλη με τη «Μετακίνηση 6» στο κινητό, ξεδίπλωνε μπροστά στα μάτια μας εικόνες που μόνο σε μία χολιγουντιανή ταινία καταστροφής θα μπορούσαν να υπάρξουν.
Η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου στεκόταν, όπως εκατοντάδες χρόνια τώρα, αγέρωχη’ όμως στα στενά της δεν κυκλοφορούσε το πολύβουο μελίσσι τουριστών, καταστηματαρχών και υπαλλήλων. Επικρατούσε η απόλυτη ερημιά και μια εκκωφαντική ησυχία. Μόνο οι χαρακτηριστικές της γάτες σε υποδέχονταν βαριεστημένα καθώς, κυρίαρχες πια, την είχαν όλη δική τους.
Παραλιακά
Στο παραλιακό μέτωπο, από το άγαλμα του Διαγόρα μέχρι τον Φάρο του Αγίου Νικολάου, εκεί όπου τουρίστες και ντόπιοι απολάμβαναν τη βόλτα τους στη θαλασσινή δροσιά, και μια συνηθισμένη μέρα από τον Απρίλη μέχρι τον Οκτώβρη μπορούσες να ακούσεις να ομιλείται η πιο απίθανη γλώσσα από τα πέρατα του κόσμου και τα τουριστικά πλοιάρια μετέφεραν τους εκδρομείς στα γειτονικά νησιά, όπως η Σύμη και η Χάλκη, δεν κυκλοφορούσε ψυχή…
Οι δρόμοι χωρίς τροχοφόρα. Τα δημοτικά πάρκινγκ εντελώς άδεια. Ακόμη και οι λάτρεις του δρομικού κινήματος δεν έκαναν την καθημερινή τους προπόνηση. Μόνο λίγοι τολμηροί που έβγαιναν για να πάρουν λίγο φρέσκο αέρα και να επιστρέψουν στην καραντίνα τους. Στο βλέμμα τους έβλεπες τον τρόμο και την αγωνία για την επόμενη μέρα και το τι αυτή θα φέρει.
Στο σήμερα
Φτάνοντας στο σήμερα, καθώς οι περισσότεροι έχουμε πια επιστρέψει στην καθημερινότητά μας, ο φόβος για τον ιό έχει μεταλλαχθεί στον φόβο για το οικονομικό αύριο. Καθώς ο τουρισμός τροφοδοτούσε κατά κύριο λόγο μέχρι σήμερα την τοπική οικονομία, η επόμενη μέρα φέρνει ακόμα μεγαλύτερη αβεβαιότητα για το τι μέλλει γενέσθαι.
Ίσως, αυτή η βαθιά κρίση να είναι η ευκαιρία που πρέπει να αρπάξουμε για να αφήσουμε πίσω μας λάθη του παρελθόντος και να ξεκινήσουμε από το μηδέν με πρωτοπόρες και πιο σύγχρονες ιδέες.
Η Ρόδος είναι το νησί του Ήλιου, του Φωτός, της Ελπίδας. Έχει σταθεί όρθια σε κατακτητές και πολύ μεγαλύτερες καταστροφές.
Με πρόγραμμα, με όραμα και πολλή πολλή δουλειά θα καταφέρουμε να τη σηκώσουμε και πάλι ψηλά. Της το χρωστάμε.
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΤΣΙΤΣΙΠΑ (tcleopatra@gmail.com)
